تغذیه در کوهستان از اصول و هنرهای خاصی پیروی می کند که خاص این رشته ورزشی است. می توان اصول علمی در تغیه ورزشی تعریف کرد ولی این اصول در ورزش کوهنوردی قابلیت سختی برای رعایت کردن دارد. در کنار اصول علمی کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی سفارش و توصیه هایی برای کوهنوردان دارد که در ذیل می آید:
۱٫ به طور کلي بستگي به ارتفاع محيط انرژي متوسط مورد نياز يک کوهنورد با وزن ۷۰ کيلو گرم حدود ۳۵۰۰ تا ۵۰۰۰ کيلو کالري است. که ۶۰ تا ۷۰ درصد اين انرژي را بايد از کربوهيدراتها (قندها) و ۲۰ تا ۲۵ درصد آنرا از چربي ها و ۱۵ تا۲۰ درصد آنرا از پروتئينها تامين کرد.
۲٫ استفاده از آب کافي و فراوان در پيش،حين وپس از پرداختن به ورزش کوهنوردي متعادل کننده کليه فعاليتهاي فيزيولوژيکي کوهنورد است.در يک کوهنوردي سنگين در هر ساعت ۲ ليتر آب از بدن خارج مي شود که بايد بلافاصله با نوشيدن مايعات کافي جبران شود.
۳٫هر چقدر ارتفاع بیشتر می‌شود باید از مواد غذایی که نیاز به آب و اکسیژن کمتری دارد، استفاده کرد تا مشکلات گوارشی کمتری ایجاد شود. غذا‌های سنگین در ارتفاعات بالا باعث ایجاد حالت تهوع می‌شود.
۴٫در ارتفاعات بالا آب غلظت خون را کم کرده و باعث دیرتر خسته شدن بدن می شود. توصیه می‌شود که سه ساعت قبل از شروع فعالیت حدود ۵۰۰ میلی لیتر را به صورت تدریجی مصرف کنید. معمولا ما وقتی تشنه می شویم که بدن میزان آب زیادی را از دست داده است بنابراین در کوهنوردی منتظر حس تشنگی نشوید و در فاصله‌های زمانی کم چند جرعه آب بنوشید.
۵٫ مصرف برف در کوهستان توصیه نشده است چرا که این برف بدون املاح معدنی است و سریع دفع شدن آن باعث پرکاری کلیه‌ها و املاح نداشتن آن باعث بروز اسهال می‌شود. در مواقع ضروری پس از جوشاندن به آب برف نیز حتما قند و نمک و یا عصاره میوه اضافه شود. شب‌ها با خوردن سوپ می‌توان نمک از دست رفته را جبران کرد.
۶٫به همه چشمه‌های آب که در مسیر‌های کوهنوردی با آن مواجه می‌شویم هم نمی‌شود اطمینان کرد بعضی از آنها بدون این که نشانه خاصی داشته باشند آلوده هستند و درصورت جوشانده شدن یا افزودن قرص‌های ضد عفونی کننده می‌توان استفاده کرد.
۷٫بهتر است در حين اجراي برنامه هاي کوه نوردي از غذاهاي مايع و نرم استفاده شود .همچون سوپ ها که علاوه بر تامين نيازهاي تغذيه اي فرد مايعات کافي نيز به بدن فرد مي رساند.
۸٫بهتر است از مواد قندي به گو نه ها و طعم هاي مختلف و متنوع وبه تناوب استفاده شود تا ضمن تامين انرژي مورد نياز فرد سطح قند خون وي در حد نرمال قرار گيرد.
۹٫با توجه به بروز آلکالوز تنفسي در حين صعود که ناشي از تنفس هاي سريع وعميق است استفاده از مواد ترش بعنوان اشتها آور بسيار کمک کننده است.
۱۰٫در حين کوهنوردي و در پي تعريق، مقدار زيادي املاح بدن از دست مي رود. استفاده از نمک در طول برنامه هاي کوهنوردي مي تواند در ايجاد تعادل الکتروليتي بدن نقش به سزايي داشته باشد. همچنين مي تواند از بروز خستگي و کوفتگي مفرط عضلات پيش گيري کند.
۱۱٫استفاده از انواع سبزيجات و ميوجات تازه و کمپوت شده ميتواند از بروز مشکلات گوارشي ناشي از يبوست جلوگيري کند. همچنين استفاده از ميوه جات مي تواند در تامين ويتامين هاي مورد نياز بدن موثر باشد.
ترجمه و تکمیل از دکتر حمید مساعدیان
