برداشتن گام های پیوسته و آرام، هنگام بالا رفتن از کوه می تواند در تقویت عضلات قلب، پا و تقویت ریه مؤثر باشد.
کوهنوردی سبب افزایش پمپاژ و برون دهی از قلب به میزان ۲۰ درصد می شود که این امر موجب بالارفتن ضربان قلب از ۷۲ بار به ۱۲۰ بار در دقیقه شده که منجر به سرعت یافتن جریان خون در رگ ها و جلوگیری از لخته شدن خون در رگ ها و مویرگ ها می شود.
همچنین کوهنوردی یکی از فعالیت هایی است که به کاهش خطر ابتلا به به بیماری های قلبی و کنترل دیابت (بیماری قند) کمک می کند.
تحقیقات نشان داده که کوهپیمایی منظم و مرتب سبب کاهش خطر بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی، دیابت نوع ۲، آسم، سکته مغزی و برخی از سرطان ها می شود.
