گروه اموزشي بام نيوز،مطلبي را در خصوص آسيب‌پذيري در ورزش و نقش گرم كردن و سرد كردن در جلوگيري از اين آسيب‌ها منتشر نمود:
آسيب‌پذيري در ورزش بخصوص هرچه ورزشكار به سوي حرفه‌اي‌تر و قهرماني‌تر شدن برود بسيار شايع مي‌باشد. اين امر به عوامل بسياري از قبيل ژنتيك، نوع ورزش، سن، جنسييت، چگونگي تمرين و آماده‌سازي و … بستگي دارد. اما يكي از عوامل مهم آسيب‌ديدگي كه كمتر مورد توجه قرار گرفته، اصل گرم كردن و سردكردن در جريان تمرين و يا مسابقه مي‌باشد. بديهي است گرم كردن و سردكردن دو اصل مهم طراحي تمرين مي‌باشد كه بايستي همواره مورد توجه مربيان و ورزشكاران چه در جريان تمرين و چه درجريان مسابقه يا اجراي يك برنامه قرار گيرد كه بصورت خلاصه نكات مهم آن ياداوري مي‌گردد
هدف از گرم كردن: بالا بردن ضربان قلب و افزايش گردش خون است.
چگونه؟ با فعال شدن سيستم هوازي + بالارفتن دما بدن + آمادگي عضلاني
تاثيرات جسماني: نرمي عضلات + جلوگيري از گرفتگي عضلات + بالا رفتن سوخت‌وساز+ سرعت انتقال عصبي
اثرات رواني: كم كردن استرس + آمادگي ذهني + بالا بردن اعتماد بنفس
انواع گرم كردن:
عمومي و اختصاصي:
گرم كردن عمومي در كليه ورزش‌ها مشترك است كه مهمترين آن بخصوص در ورزش‌هاي استقامتي دويدن نرم است و گرم كردن اختصاصي بستگي به آن رشته و وارد شدن در فن و مهارت آن دارد كه مي‌تواند به دو صورت فعال و غيرفعال انجام گيرد.
زمان گرم كردن: نزديكترين زمان به انجام تمرين و يا اجراي برنامه مي‌باشد. مدت زمان پايداري گرم كردن حداكثر ٤٥ دقيقه است.
شدت گرم كردن: بستگي به سن، جنسييت، آمادگي جسماني دارد.
اصل سرد كردن: در سرد كردن برعكس گرم كردن كه بايستي عضله حركت كند، از حركات ايستايي و كششي استفاده مي‌گردد.
مدت: مدت هر حركت كششي حداقل ٣٠ ثانيه است. كشش بايستي تا آستانه درد باشد.
دامنه حركت: دامنه حركات چه در گرم كردن و چه در سرد كردن فقط بايستي در دامنه حركتي طبيعي و نرمال بدن باشد.
