تعاریف پایه کوهنوردی/ قسمت دوم

تپه (Hill ).
به بلندی هایی با اختلاف ارتفاع کمتر از ۶۰۰ متر نسبت به زمین های مجاور تپه گفته می شود .
قله (Summit ;Peak; Top ).
قله یا ستیغ یا چکاد، به بلندترین جای یک کوه گفته می‌شود. به عبارت دیگر، قله نقطه‌ای بر سطح زمین است که ۷ارتفاع آن از همه نقاط اطرافش بیشتر باشد.
یال (Ridge ).
محل برخورد دو دامنه ی شیب دار را در بالاترین نقطه ی تماس یال می نامند .

خط الراس (Divide ) ( ،Outside corner( ، )Also known as pillar or arête).
به خط اصلی و بلندترین یال بین دو قله که محل تقسیم آب باران باشد ، خط الراس گفته می شود.واژه ی فارسی معادل آن آب پخشان است.خط الراس اصلی محل تقسیم دو حوزه ی آب ریز جداگانه است . در حالی که خط الراس فرعی با اینکه محل تقسیم آب است ، اما آب های سرازیر شده از هر دو قسمت آن، به یک حوضه ی آب ریز ریخته می شوند .