رشته کوه کبیرکوه بخشی از کوهستان بزرگ زاگرس را تشکیل می دهد.
از میان رشته کوه های کوچک تر کوهستان زاگرس، غربی ترین رشته کوه در ایران کبیرکوه می باشد که از نزدیکی شهر ایلام شروع و تا استان خوزستان ادامه دارد که طول آن در حدود ۲۲۵ کیلومتر می باشد.در طول این مسیر قلل زیادی وجود دارد که قله کان صیفی با ارتفاع ۳۰۵۰ متر بام استان ایلام محسوب می شود. در دامنه شمالی کوه چشمه ای بنام صیفی وجود دارد و بواسطه این چشمه این قله نام کان صیفی به خود گرفته است.
پوشش گیاهی :پوشش گیاهی استان نیمه متراکم و بیشتر شامل گونه های بلوط ، گیلاس وحشی ( بلالوک ) ، ارجن ، زالزالک و کِیکم است .
گونه های جانوری :خرس قهوه‌ای، پلنگ، گربه وحشی، کاراکال، گرگ ، شغال، روباه معمولی، کفتار، سمور، راسو ، کل و بز، گراز، خرگوش، سنجاب ایرانی ،خارپشت اروپایی، خارپشت گوش بلند، هامستر خاکستری
مسیر های صعود به قله
مسیر شمالی: روستای چنارباشی،یال شمالی.
مسیر جنوبی:روستای چشمه پهن،هفت چشمه، یال جنوبی
گزارش صعود به قله کان صیفی:
چطور می توان پاییز را دوست نداشت،آن هم پاییز کبیر کوه،آن هم در کنار همنوردان خوب و هنگامه صعود به بام کبیرکوه و بام ایلام دوست داشتنی
با این این همه مهر و زیبایی و زلالی که این فصل مظلوم و مهربان دارد،انگار خود پاییز هم عاشق است، عاشق ما !
وگر نه چه دلیلی داشت در برابر سرما مقاومت کند و برای ما بهشتی از رنگ های شگفت انگیز بسازد که هر چه نگاه کنی سیر نشوی از دیدن زیبایی هایش !
پاییز فصل سرد و گرمی در کنار هم است ،
سردی هوا در کنار گرمی رنگ برگ ها ( زرد و نارنجی و قرمز.. )
مگر می توان پاییز کبیر کوه را دوست نداشت ،
فصل قدم زدن روی برگ های خشک با آن نغمه دل انگیز خش خش کردن برگ ها زیر پا،هوای مطبوع و دل انگیز آبان،چه زیباست طبیعت مهربانت خدایا،چه زیباست طبیعت فروتن و بی غل و غش و یک رنگت،
چه می شد که انسان ها همانند طبیعتت فارغ از هر رنگ و نژاد آرام و با وقار در کنار هم و برای سلامت هم یک رنگ و فروتن بودند و جهان در صلح و آرامش بود.
روز پنجشنبه ساعت ۱۶ از کوهدشت به سمت رومشکان حرکت کردیم و از آنجا مسیر روستای رماوند را در پیش گرفتیم.زیبایی ویزنهار و مله کوه تماشایی بود در طول مسیر.پس از روستای رماوند به سمت شهر بدره حرکت کردیم.بدره بسیار زیبا بود به یاد شهر کوهدشت و بخش های سیاست زده اش افسوس خوردم که چرا با وجود داشتن نمایندگان پرنفوذمان این قدر در آبادانی شهر و دیارمان عقب افتاده ام.پس از عبور از بدره به سمت شهرستان ملکشاهی حرکت کردیم.پس از رسیدن به شهر ملکشاهی گشتی در شهر زدیم وآنچه برای صعود فردا لازم داشتیم خریدیم.سپس مسیرمان را به سمت روستای چشمه پهن در ۱۷کیلومتری ملکشاهی ادامه دادیم.راس ساعت ۲۰ به روستای چشمه پهن رسیدیم.شب را در حسینه روستا سپری کردیم.چه شب آرام و دل انگیزی بود.پس از صرف شام دوستان خوابیدند ولی من نتوانستم بخوابم.رفتم بیرون حسینیه و آسمان روستا را نگریستم.چه شب با صفایی،روستا خاموش و آرام اما صدای حیوان ها به گوش می رسید.راس ساعت ۵:۱۵ صبح همه بیدار شدیم و بساط صبحانه را مهیا کردیم.پس از خواندن نماز صبح و صرف صبحانه وسایل لازم صعود را در کوله چیدیم و وسایل اضافه را داخل ماشین قرار دادیم.مسیر صعود سه کیلومتر قبل از روستا بود که دقیقا روبه روی سیلوهای یک مرغداری بود.ماشین را جلو مرغداری پارک کردیم.صدمتر بالاتر از مرغداری تابلو سفید رنگی وجود دارد که مسیر صعود به کان صیفی را نمایش می داد.متاسفانه پایه های تابلو را از جا کنده بودند و به احتمال زیاد به زودی خبری از این تابلو نخواهد بود درست مثل تابلو بالای قله که هیچ وقت بر جایش ماندگار نبود.به همین دلیل گروه ما قبل از سفر از کوهدشت تابلوجدید برای قله کان صیفی را مهیا کردیم و با خود همراه آوردیم.به هر حال مسیر را در پیش گرفتیم.پس از طی مسیر کوتاهی به سمت راست حرکت کردیم که شروع پاکوب بود،همین مسیر را در جهت راست ادامه دادیم تا به یالی رسیدیم که به قله منتهی می شد.پس از مدتی به صخره ای رسیدیم که امکان پایین رفتن از آن نبودمسیر را به سمت راست و پایین تغییر دادیم که کمی دست به سنگ داشت البته اصلا سخت نبود،حدود ۵۰ متر پایین رفتیم تا دوباره به مسیر اصلی برگردیم.در پای این صخره چند عکس یادگاری گرفتیم و کمی تجدید قوا نمودیم.پس از استراحت مسیر را ادامه دادیم و راس ساعت ۱۱ به قله رسیدیم.باد شدیدی دربالای کوه می وزید.به کمک دوستان تابلو را داخل پایه ای که از قبل وجود داشت و معلوم بود اثری از تابلوهای خراب شده قبلی بود قرار دادیم.اطراف آن را کاملا سنگ چین کردیم.روی تابلو بجز نام قله و ارتفاع آن هیچ عبارت دیگری را ننوشتیم که به کسی بر بخوره شاید با این کار تابلو از گزند افرادی که تابلوهای قبلی را ازجا کنده بودند و اثری از آنها به جا نگذاشته بودند در امان بماند.خدا کنه در امان بمانه.پس از گرفتن عکس های یادگاری راس ساعت ۱۲:۱۰به سمت پایین حرکت کردیم.پس از حدود یک ساعت پیمایش پای صخره ای نشستیم و نهار خوردیم.سپس مسیر را ادامه دادیم و راس ساعت ۱۵:۳۰ به محل پارک ماشین رسیدیم.پس از کمی استراحت ساعت ۱۶ به سمت ملکشاهی و سپس ایلام حرکت کردیم.مسیر برگشت را از سمت ایلام در پیش گرفتیم.در بین راه چند بار برای خرید و استراحت و صرف شام متوقف شدیم و راس ساعت ۱۹:۳۰به کوهدشت رسیدیم و خداوند را شاکر شدیم که به سلامت سفر و صعود دیگری را خاتمه دادیم.خدایا به حق بزرگی خودت آرامش و سلامت را به کل جهان بازگردان.آمین
